1455 yılında Tuzaklı Köyü' nde dört mud 7 kile buğday, 15 kile arpa, üç mud 10 kile yulaf ile yemiş üretilmekte olduğu belgelerden anlaşılmaktadır. 16. yüzyıl belgelerinde ise bağcılık ve meyveciliğin yaygın biçimde yapıldığı anlaşılmaktadır. Daha ilginci ise, Tuzaklı Köyü' nde en fazla gelirin bahçelerden elde edildiği anlaşılmakta olup, bu tarihte sebzeciliğin köyde çok önemli bir üretim faaliyeti olduğu anlaşılmaktadır. Yine bu tarihteki belgelerden, köyde hayvancılık da yapıldığı görülmektedir. Köyde bulunan 400 - 500 yıllık tarihi kestane ağaçlarından, köyün eski bir geliri olarak kestaneciliğin varlığı anlaşılmaktadır. Ancak son 20 - 30 yıl önce bölgedeki tüm kestane ağaçlarına musallat olan hastalık nedeniyle ağaçlar kuruduğu için, bu önemli gelir yok olmuştur. Köyde öteden beridir yapılan ipekçilik, 1980 yılında tümüyle yok oldu. Hayvancılık ve hayvan ürünleri de köyün önemli bir geçim kaynağıydı. Sütçülük önceleri köyün en önemli geçim kaynaklarından biriydi. 5 - 6 yıl önce köyde 50' yi aşkın büyük baş hayvan varken süt ve süt ürünlerinin para etmemesi, köylünün ineklerini satmalarına sebep olmuş ve bugün köyde yanlızca dört büyük baş hayvan kalmıştır. Devlet bir kaç yıl önce 5 kişiye 10' ar koyun vererek hsyvsnılığı teşvik etmiştir. Köydeki ürünleri değerlendirmek üzere, 1979 yılında kurulan Sınırlı Sorumlu Tuzaklı Köyü Tarımsal Kalkınma Kooperatifi önemli hizmet vermektedir. Kooperatif köye inekler almış, 2006 yılında 100 kovan arı da devletçe verilmiştir. Bu kovanlar 10 kişiye dağıtılmıştır. Arı kovanları kış mevsiminde Gemlik Fıstıklı Köyü' ne, bahar mevsiminde ise Trakya' ya götürülmektedir. Bu nedenle son derece zahmetli olan arıcılık bugün için hale cazibesini sürdürmektedir. 19. yüzyıldaki belgelere göre köyün en önemli gelir kaynaklarında birinin odun ve kerestecilik olduğu anlaşılmaktadır. Tuzaklı Köyü' nün diğer önemli geçim kaynaklarından olan ceviz ağaçları, halen en önemli gelir kaynağı olmayı sürdürmekte. Son yıllarda kirazcılık da yaygınlaşmakla birlikte, diğer dağ köyleri kadar yaygınlaşmamıştır. Bağcılık da son 30 yıla kadar köyün en önemli kaynaklarından biriydi. Dağ yöresinde çok yaygın olan çiçekcilik de, son 20 yılda yaygınlaşmaya başlamıştır. Ancak bu ürün de diğer dağ köylerindeki kadar öok üretilmemektedir. Bugün köyde sadece 5 traktör bulunmaktadır. Önceleri Doğancı Barajı altında, Karaköprü yakınların bir değirmen bulunmaktaydı. Önceleri köyün en önemli geçim kaynağı odunculuk, kömürcülük ve rençberlikti.Çiftçilik olarak genellikle arpa, buğday ve kaliteli fasulye ekimi yapılmaktaydı. Bunu yanı sıra köyde ipekçilik de yaygın olarak yapılmaktaydı. İpekçilik 1980 yılnda tamamen sona ermiştir. Bir orman köyünün avantajını kullanan Tuzaklı köylüleri gereli makamlardan izinli olarak kendilerine tahsis edilmiş olan mevkiilerden kestikleri odunları Bursa' daki odun depolarına satarlardı. Odun kömürler öncelikle terzilere, köftecilere, kebapçılara ve evlere satılırdı. Çünkü o tarihlerde evlerde ısınmak için odun ve kömür kullanılırdı. 1970 yılından sonra kömür üretimi kaldırıldı. Böylece köylünün önemli bir geçim kaynağına darbe vurulmuş oldu. Köyde odun odun satışları için Bursa' daki odun depolarına halen gidilse de son zamanlarda Uluçam ve Dağakça köylerinde ruhsatlı olaran odun kömürü ocaklarına satış yapılmaktadır. Bugün orman ürünlerinin rüsumları pahalı bulunuyor. Birde bu odunların nakliyesi için ödenen paralar hesaplanınca, köylüler için odun satışı cazip olmaktan çıkmaktadır. Birde Bursa' da giderek yaygınlaşan doğalgaz nedeniyle de odun ve kömür satışları azalmıştır. .hal böyle olunca köyün şu andaki en önemli geçim kaynaklrından biri olan odunculuk da giderek cazibesini yitirmektedir.